Dikensiz Gülün Ölümü

DİKENSİZ GÜLÜN ÖLÜMÜ
Gitmeli şimdi
Şuracıkta bırakmalı sevdayı
Ağlamalı içli içli
Şekeri elinden alınmış bir çocuk olmalı bugün biraz.
Bir parantez açmalı ama önce
Dikensiz gülün ölümünü mırıldanmalı
Hikayesini anlatmalı yatalak çiçeklere.
Yaşanmış her rengin güzelliğiyle
Tekrar tekrar geçmeli çirkinliklerin üstünden
Ve bakmalı tekrar tekrar aynı pencereden
Çok uzaklarda kalmış ilkbaharıma
Kokusu aynıdır belki hala
Belki çoktan dost olmuştur ürküten kışlarla
Belki o da dikensiz gül gibi uzanmıştır boylu boyunca
Çekmiştir toprağı şu günlerde üstüne örtü niyetine ..
Neyse..

Üç noktalı yaşamlaraydı sevdam
Hep yarım yamalak tattıklarıma
Bugünle bitenlere değil
Arkası hep yarınlara
Şöyle uzun uzun anlatsam da
Bahar akşamlarının ılık esintisi sokuluverse ruhuma.

Ama..
Simsiyahlarım da var benim
Hiç bir mevsimle rengini değiştiremediğim örneğin
Çivilenmiş acılarım
İlaca düşman ağrılarım..
Bir çırpıda geçmeli o günleri
Geçmeli ihanete dost sevgiliyi
Yıldırım hızıyla hatta
Çiçeklerim hasta,çiçeklerim yatalak
Derdimden kahrolurlar sonra..

Uzaklara çok uzaklara düşler fırlatmalı şimdi
İçimdekini sevdaların gömüldüğü derinlere..
Çıldırmışcasına gülmeli sonra
Belki bir çeyrek zaman kalmıştır gülüşlerimin de sırılsıklam olmasına
Öyle ya belki de bir çeyrek zaman
O zaman güneşten karmalı ruhun hamurunu
Böyle kırmalı bu defa uzun boylu acıların onurunu..

Hazır zevki sefadayken ihanete dost
Sövmeli suratına
Ruhuna sövmeli
Bir tokat atmalı
Umursamazlığına bir tekme
Ve çıkmalı nihayet
Pembelerle sevmediğim dünyaya.
Serap Ersoy