BENİ İLKBAHARA BIRAK
''Esrarengiz karanlığını ay ışığı yarıyordur şimdi. Bir uzak seyrediyordur, bir sevda bozuyordur belki de yüreğinde. Çoktan kapatmıştır sesini, sessizliğini açmıştır geceye.
Sustuğunu yaşıyordur, sustuğunu yaşatıyordur birilerine.
Yine soğutmuştur kahvesini. Kahven, diye hatırlatacak birisi? Hayır! Halil Sezai usulünden İsyan'a çağırıyordur şimdi.
''Esrarengiz karanlığını ay ışığı yarıyordur şimdi. Bir uzak seyrediyordur, bir sevda bozuyordur belki de yüreğinde. Çoktan kapatmıştır sesini, sessizliğini açmıştır geceye.
Sustuğunu yaşıyordur, sustuğunu yaşatıyordur birilerine.
Yine soğutmuştur kahvesini. Kahven, diye hatırlatacak birisi? Hayır! Halil Sezai usulünden İsyan'a çağırıyordur şimdi.
Biraz İstanbul’a dönmüştür sırtını, biraz da bana şu sıra. Acımadan isimler parçalıyordur muhtemelen. Farkında değil, bir kalbi acıtıyor yakın bir yerlerde. Yakın ne kelime, acıtmak ne kelime!
Yarılanmış bir yalnızlığın adısın şimdi sen. Bir yokluğun adı. Büyüyen bir sevdanın adı…
Hatırlatayım: Beni müsait olmayan bir vakte indirdiğin yer burası. Her bir şey sessiz, her bir şey güneş gölgesi, bilesin.
Al beni ilkbahara bırak. Renklerine sarılayım.''
Serap Ersoy (Ruhum Güneşten)
Nisan-2012 / Antalya
Yarılanmış bir yalnızlığın adısın şimdi sen. Bir yokluğun adı. Büyüyen bir sevdanın adı…
Hatırlatayım: Beni müsait olmayan bir vakte indirdiğin yer burası. Her bir şey sessiz, her bir şey güneş gölgesi, bilesin.
Al beni ilkbahara bırak. Renklerine sarılayım.''
Serap Ersoy (Ruhum Güneşten)
Nisan-2012 / Antalya
Çok güzel çok! Her cümleniz çok ince, çok derin, gerçekten yüreğime dokunuyorsunuz, harikasınız ...
YanıtlaSilBana da dokunuyor Çiğdem. Biraz yazarken, biraz da yazdıktan sonra. Teşekkür ederim.
YanıtlaSil