SENSİZLİKTEN

SENSİZLİKTEN

En ücra köşesini dönüyorum sevdanın
Ve geceyi aydınlatan sokak lambalarının etkisi kadar artık umudum
Azalan her şey, sensizlikten.

Beyaz geçiyorum kaç zamandır siyahlarımın üstünden
Tuhaf hüzünlü bir ton boğuyor umudumu
Adeta dokunsalar ağlayacak yağmur bulutu bu
Grileşen her şey, sensizlikten

Ben hala susuyorum seni
Ve hala gizli öznesisin yüreğimin, yüklemi belli
Adı konmamış bir bebeksin dilimde sen
Sır dediğim her şey, sensizlikten

Sustuğumu yaşıyorum nicedir
Seni
Belli ki seni yazdıkça yaşıyorum ben
Kindarlaşıyor mısralar bazen, aldırma
Kalemin sana  nefreti, sensizlikten

Serap ERSOY (Ruhum Güneşten)

11-2010 /Antalya











Yorumlar

Yorum Gönder